Do dziś istnieje przekonanie, że ciało to tylko ciało - nie myśli i nie ma duszy. Jest po prostu maszyną, która składa się z trybików (mniejszych lub większych), które w coraz większej ilości w dzisiejszych czasach można wymienić na "nowe". Jednak ciało otwiera się na strumień życia. Podtrzymuje każdą komórkę w nim zawartą poprzez niekończącą się dostawę energii i inteligencji wszechświata.

Twoje ciało każdego dnia w sposób świadomy troszczy się o Ciebie - nigdy nie tracąc przy tym skupienia i uwagi! Kiedy sobie to uświadamiasz jednocześnie stajesz się Mu wdzięczny i zaczynasz świadomie łączyć się z nim!

Świadomość pragnie bez przeszkód przepływać niczym po autostradzie z ciała do umysłu i z powrotem. Niestety nasz umysł bardzo często spłyca i upraszcza wiadomości płynące z ciała. Pewien rodzaj wiadomości nas przeraża albo obniża wręcz wizerunek siebie.

Dziś bowiem nie mamy czasu, aby wsłuchiwać się w swoje ciała, gonimy, odkładamy to na później - stwierdzamy, że jest tyle ważniejszych spraw, którymi trzeba się zająć...

I pewnego dnia zaczynają się pojawiać komunikaty:

"Czuję nagły ból..."
"Zauważam oznaki starzenia się..."
"Nie czuję się dobrze fizycznie..."
"Dostrzegam, że moja energia maleje..."

Możesz odnosić się do tych komunikatów w dwojaki sposób:

1) odłączasz się od fizycznych doznań i postrzegasz siebie jako oddzielonego od nich
2) lub możesz myśleć o fizycznych doznaniach jako o świadomych wiadomościach od jednej części Ciebie do innej.

Reakcja nr 1 jest najprostsza i najbardziej powszechna - daje poczucie fałszywego bezpieczeństwa, które wypływa z lekceważenia tego, co ma do powiedzenia Twoje ciało. Masz do wyboru, czy brać to na poważnie oraz kiedy i na co poświęcić swoją uwagę. Jednakże tak naprawdę odrzucasz swoje ciało!

Prawdziwe bezpieczeństwo jednak przychodzi, gdy łączymy się ze swoim ciałem tak świadomie, jak łączymy się ze sobą. Wówczas ból i dyskomfort zyskują inne znaczenie. Nie stanowią już niebezpiecznych sygnałów przed którymi chcemy uciekać. To wiadomości, które wymagają od nas odpowiedzi.

Dzisiaj za bardzo koncentrujemy się na fizycznych wyborach, jakich wymaga ciało - czy zażywać suplementy i witaminy, ile przyjmować dziennie kalorii, jak intensywnie ćwiczyć? Jednak bez naszej świadomości te przemyślenia tracą wartość. Twoje ciało wie, czy się go boisz - buntuje się przeciwko dyscyplinie jak niesforne dziecko. Ignorowanie go powoduje, że dorasta ono wewnętrznie przytłumione i apatyczne.

Całe sedno sprawy świadomego łączenia ze swoim ciałem polega na przyjmowaniu określonego rodzaju postawy, która jest niezbędna. Dopiero później możemy skupić się na fizyczności - wówczas będzie to miało najlepsze rezultaty.

Łączenie się z ciałem wymaga tych samych podstawowych postaw, które towarzyszą każdemu innemu związkowi. Pochylanie się nad nimi codziennie utrzymuje relację w równowadze i zdrowiu.

Do tych postaw należą:

- zaufanie
- rozwaga
- uczciwość
- współpraca
- kochające docenianie

Przyjrzyjmy się zatem każdej z tych 5 postaw.

Zaufanie

To prawdziwe jest w pełni bezwarunkowe - od niczego nie zależy, nie musi być testowane ani udowadniane. Jeśli ciągle wypatrujesz tego, co może pójść źle fizycznie - nie masz do końca zaufania do swojego ciała. Zwróć uwagę, że w każdej sekundzie życia w miliardach komórek Twojego ciała zachodzą miliony procesów, które są w sposób doskonały przeprowadzane! W związku z tym tych kilka razy, gdy Twoje ciało okazuje wyczerpanie tak naprawdę jest mało istotne.

Ostatecznie ufamy bardziej swojemu umysłowi, niż ciału - pomimo, że bardzo często zawodzi irracjonalnymi reakcjami i jest podatny na nastroje niepokoju, strachu, czy depresji.

Twoje ciało natomiast stoi przy Tobie, nie oczekując żadnej nagrody w zamian - po prostu jest, a jego stałość o wiele przewyższa zmieniające się "wiatry" umysłu!

Rozwaga

Ciało, jak przeczytałeś powyżej, niczego nie oczekuje w zamian - także rozwagi. Jednak hojnie Cię wynagrodzi jeśli trochę się w nie zaangażujesz!

Na czym polega rozwaga? Rozważnym jest świadome rezygnowanie z sytuacji nadmiernie stresujących. Stres (ten niekorzystny i nadmierny) nakłada potężną presję na mechanizmy jakie ciało stosuje do jego wyciszania. To wiąże się z napięciem w wyniku dużego hałasu i bodźców codziennie otaczających nas w około, zatłoczonego środowiska pracy, zdenerwowania emocjonalnego, czy nadmiernego wysiłku fizycznego, np. bieg w maratonie uważasz za rozrywkę i masz chęć się sprawdzić - jednak warto ROZWAŻYĆ punkt widzenia Twojego ciała zanim postanowisz i zażądasz od Niego tego typu eksploatacji.

Innym (aczkolwiek jak dla mnie podstawowym - takim "must do!") elementem rozwagi jest odpoczynek i regularność codziennego rytmu dobowego: posiłki o stałych porach, regularne nawadnianie, przerwy w pracy, stałe pory chodzenia spać i wstawania rano, systematyczna aktywność...
Zamiast czekać, aż poczujesz zmęczenie, aby iść - zadbaj o odpoczynek dla ciała kilka razy dziennie - to tylko pare minut spokojnego siedzenia z zamkniętymi oczami (najprostsza forma medytacji!).

Jeśli przywykłeś do nieregularnego trybu życia może to być dla Ciebie i nudne i trudne, aby nauczyć się nowych zwyczajów. Jednak jeśli będziesz je utrzymywać zaledwie przez tydzień - uwierz mi, zauważysz pozytywne zmiany w swoim ciele i zachowaniu. Będziesz bardziej zrelaksowany, ciało będzie bardziej energetyczne i będzie lepiej reagowało. Zawsze zachęcam Pacjentów (zwłaszcza tych pracujących biurowo), aby wstawali co max. 1,5-2h od biurka i rozruszali się (i nie chodzi tu jedynie o pójście po kawę, czy do toalety - świadomy nawyk ruchu dla ciała!) - daje to zastrzyk osobistej uwagi do ciała, jednocześnie dbając o jego sprawność!

UWAGA bowiem jest PODSTAWOWYM składnikiem odżywczym, jakiego potrzebuje Twoje ciało.

Uczciwość

W związkach osobistych istnieje pewne napięcie, aby utrzymywać fałszywe pozory. Dokładnie to samo dotyczy łączenia się z naszym ciałem. W obu przypadkach fałszywość sprowadza się do utrzymywania wizerunku siebie. Patrzymy na swoje ciało i chcemy, aby spełniało pragnienie naszego ego wyglądania dobrze w oczach innych. Dzisiejszy "kult" cielesności nam w tym nie pomaga. Spędzamy setki godzin na siłowni tak naprawdę w większości nie dla swojego ciała, jednak po to, aby dorównać ideałowi piękna, siły, by zaspokoić próżność, czy bezpieczeństwo swojemu ego i dopasować się do oczekiwań drugiej osoby. Obraz ciała stanowi w dzisiejszych czasach bardzo duży problem dla wielu z nas, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet.

Żebyśmy się dobrze zrozumieli - nie neguję absolutnie chęci dbania o siebie! Jednak kwestia co za tym tak naprawdę głęboko stoi? Chęć dbania o swoje zdrowie, czy chęć pokazywania się innym...?

Idąc temu na przekór możesz odnieść się do swojego ciała jak do osoby, którą kochasz najbardziej na świecie. Czy naprawdę dbasz o to, jak ta osoba wygląda w lustrze? Czy niepasowanie do obrazu supermodelki, posiadania idealnej wagi, czy doskonałych bicepsów sprawia, że wówczas ją poniżasz?

Wiążemy się osobą, a nie z obiektami, które muszą pasować do ideału. Pomyśl zatem o swoim ciele jako o osobie, która jest tak samo ściśle z Tobą związana - warto abyś nauczył się personifikować swoje ciało, a wtedy nie będzie Cię tak bardzo kusiło, aby je traktować jak przedmiot!

Współpraca

Nie możesz oczekiwać od swojego ciała, aby służyło Ci, jeśli nie dajesz mu nic, nad czym mogłoby pracować. Np. Ciało pana dyrektora w średnim wieku, który postanawia skosić w sobotę trawnik i oporządzić ogród nie postanawia go sabotować. Jednak jeśli pan dyrektor przez lata ignorował swoje serce, to w nagłym i dużym wysiłku istnieje ryzyko fatalne w skutkach...

Klucz do niezawodności ciała leży we współpracy z nim:

Proś tylko o tyle, ile dałeś!

W porównaniu z innymi bliskimi związkami, Twoje ciało prosi o ułamek tego, co jest gotowe oddać w zamian!
Pomyśl o swoim ciele jako o chętnym i oddanym pracowniku, który w zamian za swoją pracę pragnie jedynie niewielkiej pensji - jednak nie może przeżyć na niczym!

Jeśli chcesz autentycznie współpracować ze swoim ciałem, PAMIĘTAJ, że poświęcanie mu niewielkiej uwagi ułatwia odpowiednią dietę, ćwiczenia, czy odpoczynek - zapewniasz te rzeczy, ponieważ CHCESZ, aby Twój gorliwy pracownik był zadowolony z pracy!

Kochające docenianie

Twoje ciało zamierza Ci służyć i podtrzymywać Twoje zainteresowania przez całe życie. Jedynym uczciwym wyjściem jest DOCENIANIE go za tę służbę, a jeśli to możliwe - docenianie z autentycznym uczuciem.

Niestety większość z nas patrzy na swoje ciała jak na stare modele samochodów, które będą potrzebować więcej napraw i sprawiać więcej kłopotów, kiedy się zużyją. Mamy wówczas problem, bowiem to czego chcemy od życia, czyli świetlana przyszłość w dostatku i zdrowiu jest niedopasowane do ciała, które robi się coraz bardziej niewygodne i kłopotliwe.

Niedopasowanie jednak nie jest winą ciała! To wynik przekonań i założeń jakie powstały w Twoim umyśle. Spójrz, wszyscy wiążemy się z ukochanymi, którzy są coraz starsi, a jeśli mamy szczęście, tworzymy z nimi lepszą więź, kiedy się starzeją... Znajomość bowiem rodzi czułość, a docenianie przypływa bardziej w sposób naturalny.

Taki sam mechanizm powinien sprawdzać się w przypadku Twojego ciała. Jest ono znanym towarzyszem, wówczas możesz z czasem być dla niego coraz lepszy. Obydwoje przyzwyczajacie się do wspólnego życia, wiedząc o sobie nawzajem rzeczy, których nikt poza Wami nie może wiedzieć!

Jakby nie patrzeć - to takie trochę małżeństwo :D Bowiem najwyższym celem w życiu jest małżeństwo umysłu i duszy, a z racji tego, że ciało jest pewnego rodzaju "swatką", to zasługuje na to, aby z biegiem lat stać się częścią doskonalszego związku.

Postrzeganie takie stanowi realistyczny sposób na osiągnięcie swojej własnej świadomości. Jeśli dążysz do tego, aby być bardziej świadomym, mądrzejszym i bardziej spełnionym w przyszłości - ZAPROŚ swoje ciało, aby dołączyło do tej przyszłości jako równy partner!

Gdy ciało, umysł i dusza są dopasowane - efekty będą bardzo różniły się od przypadku, w którym są one od siebie oddzielone.

Świadomy kontakt z ciałem